Urineverlies 1 en 2

 

zondag 14 mei 2023

 

Urineverlies 1

 

Ongewild urineverlies: kom je er ooit nog vanaf?

Bekkenbodem fysiotherapie kan helpen.

Door: Ilona Meernik

 

Meer dan een half miljoen mensen in Nederland heeft last van ongewild urineverlies.

Vrouwen hebben het vaker, dan mannen.

Mannen met een vergrote prostaat kunnen wèl urineverlies hebben, of last hebben van nadruppelen.

 

Veel van deze mensen durven hiermee niet naar huisarts.

En dat terwijl er in de meeste gevallen wèl wat aan te doen is.

Loop er dus niet onnodig mee door.

 

Bij urineverlies kun je je plas niet goed ophouden.

De meest voorkomende vormen van urineverlies zijn: urineverlies bij inspanning en urineverlies bij aandrang.

Als je last hebt van ongewild urineverlies kun je je plas niet goed ophouden.

Sommige mensen verliezen wat urine zonder dat ze aandrang voelen.

Bijvoorbeeld als ze lachen, tillen of niezen.

Dit wordt inspannings incontinentie genoemd.

Bij aandrangincontinentie voel je juist plotseling heftige aandrang en lukt het je niet goed je plas op te houden.

 

Wat kun je er aan doen?

Urineverlies kan gèèn kwaad, maar het is natuurlijk wel erg vervelend.

De eerste stap naar een oplossing is een bezoek aan de huisarts.

Hou eventueel vast een plasdagboek bij.

Hoe vaak ga je per dag?

Wat drink je zoal?

En wanneer treedt het ongewild urineverlies op?

En hoe vaak?

Online kun je verschillende voorbeelden van plasdagboeken vinden.

Door deze informatie is het voor je huisarts makkelijker een diagnose te stellen.

 

Bekkenbodemtherapie

De meeste mensen die last hebben van ongewild urineverlies worden doorverwezen naar een bekkenbodem fysiotherapeut.

Door het doen van oefeningen kun je de bekkenbodemspieren en de sluitspier van de blaas versterken en beter onder controle houden.

Al na een week of zes moet er verbetering optreden.

 

Pessarium

Wanneer oefeningen niet genoeg helpen en de banden en spieren dusdanig verslapt zijn dat de baarmoeder of de binnenkant van de vagina uitzakt, kan een pessarium een oplossing zijn.

Dit is een soort ring die steun geeft aan de sluitspier van de blaas en de baarmoeder op zijn plaats houdt.

Daardoor lukt het beter om de plas op te houden.

Deze ring kan zo'n drie tot zes maanden blijven zitten.

Daarna moet je huisarts het ringpessarium schoonmaken.

Eventueel kan je huisarts je ook leren dit zelf te doen.

 

Operatie

Helpen de bekkenbodem spieroefeningen of het dragen van een pessarium niet?

Verlies je regelmatig urine en heb je er veel last van?

Dan kun je overwegen een bandje in te laten hechten dat de plasbuis omhoog houdt.

Helaas lukt niet bij iedereen deze operatie succesvol.

De kans op slagen ligt tussen de 85 en 90 procent.

Ook als de operatie goed slaagt, is het niet zeker dat het succes blijvend is.

Een klein deel van de mensen die zijn geopereerd en in eerste instantie goed zijn genezen, krijgt in de toekomst opnieuw last van incontinentie.

 

Hulpmiddelen

Een deel van de mensen die last hebben van urineverlies, heeft het geluk er van af te komen.

Helaas is er ook een deel dat last blijft houden.

Gelukkig zijn er tegenwoordig veel goede opvangmaterialen te koop.

Gebruik vooral gèèn maandverband.

Die verbandjes zijn niet geschikt voor het opvangen van urine en geven zelfs een licht verhoogde kans op blaasontsteking.

Er is een groot aanbod van producten speciaal voor (licht en zwaar) urineverlies.

Probeer verschillende uit tot je de voor jou meest comfortabele vindt.

Producten voor licht urineverlies zijn te koop bij de supermarkt of de drogist, maar als je een recept van de huisarts hebt, krijg je de kosten vergoed door de zorgverzekeraar en kun je bij de apotheek terecht.

 

Bron:

https://www.plusonline.nl/urineverlies/ongewild-urineverlies-kom-je-er-ooit-nog-vanaf?mt=8176db45160f0f7546c68f3617158c677bee71815a12534619d367f52fa4e

 

Urineverlies 2

 

Urineverlies: gèèn typische vrouwenklacht

1 op de 5 mannen verliest ongewild urine

Door: Franca van Dalen

 

Een op de vijf mannen kampt met urineverlies.

En of dit nu om een paar druppels bij hoesten of lachen gaat, of hele scheuten bij inspanning; vervelend is het altijd.

Urineverlies staat bekend als typische vrouwenkwaal.

Hoewel vrouwen er inderdaad vaker last van hebben, zijn er ook veel mannen die met dit probleem te maken krijgen.

 

Onder de 1 miljoen mensen die last hebben van ongewild urineverlies zijn zo'n 200.000 mannen, meestal boven de 65 jaar.

Maar ook jongere mannen kunnen te maken krijgen met urine-incontinentie.

Urine-incontinentie of urineverlies is een probleem van het urinesysteem.

Normaal gesproken slaat de blaas de urine op, totdat de hersenen het signaal krijgen dat de blaas moet worden geleegd.

Urine-incontinentie ontstaat wanneer een deel van het urinesysteem niet meer functioneert of wanneer er een storing ontstaat tussen de signalen van de blaas naar de hersenen.

 

Sociaal isolement
Ongewild urineverlies heeft grote invloed op de manier waarop iemand in het leven staat.

Het is niet alleen 'gewoon' vervelend; het heeft vaak ook grote impact op het sociale leven.

Mensen schamen zich, hebben angst dat andere mensen het urineverlies ruiken en zijn bang dat ze niet snel genoeg een toilet kunnen vinden als de nood aan de man is.

 

Oorzaken
Urineverlies kent verschillende oorzaken.

Bij mannen kunnen plasklachten bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een goedaardige vergroting van de prostaat, zwakke blaasspieren of als complicatie van een operatie.

In een vroeg stadium kan ongewild urineverlies onder controle worden gehouden of zelfs worden verholpen.

Daarom is het altijd belangrijk langs de huisarts te gaan als u plasklachten heeft.

De huisarts kan u eventueel doorverwijzen naar de uroloog.

 

Stress- of inspanningsincontinentie
Urine-incontinentie komt in verschillende vormen voor.

Een veel voorkomende variant is stress- of inspanningsincontinentie.

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, heeft 'geestelijke stress' hier niets mee te maken.

Bij stress- of inspanningsincontinentie verliest u urine wanneer er druk (stress) of spanning op de blaas staat.

Bij deze vorm van urine-incontinentie verliest u enkele druppels urine wanneer u lacht, hoest, sport of wanneer u bijvoorbeeld iets zwaars optilt.

Het komt vaak voor na een operatie of bijvoorbeeld na bestraling bij prostaatkanker.

 

Aandrangincontinentie
Een andere vorm van urine-incontinentie die vaak voorkomt, is aandrangincontinentie.

Hierbij krijgt u plotseling een enorme drang om naar het toilet te gaan.

Veel moeten plassen of het (te) plotseling legen van de blaas zijn er symptomen van.

Bij mannen met aandrangincontinentie komt het ook veelvuldig voor dat ze 's nachts twee keer of vaker opstaan om naar het toilet te gaan.

Aandrangincontinentie kent een aantal mogelijke oorzaken.

Niet alleen blaasontsteking, blaasprikkels en darmproblemen kunnen deze vorm van urine-incontinentie veroorzaken, maar het kan ook een gevolg zijn van bijvoorbeeld de Ziekte van Parkinson, de Ziekte van Alzheimer, Multiple sclerose of een beroerte.

Ook een combinatie van aandrangincontinentie en stress- of inspanningsincontinentie komt voor.

 

Overloopincontinentie
Een andere vorm van urine-incontinentie is overloopincontinentie.

Hierbij verliest iemand vaak tot continu druppels urine.

Mannen die met overloopincontinentie kampen, hebben vaak het gevoel dat hun blaas niet helemaal leeg is.

En bij het urineren produceren ze over het algemeen slechts een zwakke straal.

Overloopincontinentie kan een mogelijk gevolg zijn van een beschadigde blaas of een geblokkeerde urinebuis.

Ook zenuwbeschadigingen door diabetes kunnen overloopincontinentie veroorzaken.

 

Functionele incontinentie
Functionele incontinentie is urineverlies omdat iemand het toilet niet tijdig kan bereiken.

Denk aan mobiliteitsproblemen door een rolstoel of moeilijk lopen.

Ook problemen van het bewegingsapparaat (denk aan artritis) of bepaalde (kalmerende) geneesmiddelen kunnen functionele incontinentie tot gevolg hebben.

 

Totale incontinentie
De laatste vorm van urine-incontinentie is de totale incontinentie, waarbij de controle over de blaas helemaal weg is.

Over het algemeen ligt de oorzaak van totale incontinentie in verwondingen van het ruggenmerg of aan het urinesysteem, aangeboren afwijkingen, ernstig letsel of zijn er neurologische aandoeningen in het spel.

 

Bron:

https://www.plusonline.nl/urineverlies/urineverlies-geen-typische-vrouwenklacht?mt=8176db45160f0f7546c68f3617158c677bee71815a12534619d367f52fa4eb15

 

Groeten,

Wim

 

zondag 14 mei 2023